Maandag 13 april 2020 in Zuiderstrandtheater:

Santuario - Compañía Maria 'la Serrana'

María “La Serrana” leerde dansen van grote meesters: Matilde Coral, Manuela Carrasco, Manolete  en Carmen Ledesma. Ook studeerde zij bij modernere dansers als Adela Campallo, Patricia Guerrero Mercedes de Córdoba en Antonio Molina “Choro”. Maar wie de flamenco goed kent, ziet dat zij doordesemd is van de stijl van zigeunerkoning Farruquito, bij wie ze acht jaar lang dagelijks studeerde. Haar stijl is vinnig, sensueel en puur. Op zoek naar de oorsprong van de flamenco In Santuario gaat María 'la Serrana' op zoek naar de oorsprong en de ziel van de flamenco. De kunst ontstond als hartekreet van de Andalusische bevolking en was het antwoord op de vervolging van de Joden, Moren en Zigeuners. Vooral bij de zigeuners is de flamenco het plakmiddel in hun gemeenschap geworden door de eeuwen heen. Het leven en de dood werd bezongen, in de familie, op straat en in (geloofs) bijeenkomsten. Veel momenten in het leven worden bovendien op een andere manier als heilig beschouwd, en voor elk is een speciale zang- en dansvorm. In deze gedurfde voorstelling gaan we deze intieme, intense stijlen voor het eerst allemaal samen op een podium. Andalusische muziek als weerklank van de verdrukten María “la Serrana” gaat in Santuario de diepte in, op zoek naar het sacrale. Flamenco is niet zomaar Andalusische muziek, maar de weerslag van de volkeren die door dat gebied getrokken zijn. In de flamenco weerklinkt de jammerklacht van de meest verdrukten: in de sensuele zambra echoot de lokroep van de Moren die in 1492 hun laatste bolwerk Granada verloren.
De petenera gaat terug op een joods gezang, dat achterbleef in Spanje toen de Sefardische joden moesten vluchten voor de Inquisitie. En de soleá is de gewijde zang van de zigeuners, die zich sinds hun komst naar Andalusië in de vijftiende eeuw altijd door anti-zigeunerwetten gekneveld zagen, maar desondanks hun cultuur en eigenheid wisten te behouden. De saeta is één van de oudste flamencozangen, waarmee nog altijd in de Paasweek de in processie voorbij trekkende beelden van Jezus en Maria worden toegezongen. Over die saeta schreef Antonio Machado een gedicht, dat de zanger Serrat op muziek zette. Het grootste en plechtigste feest in het leven van een zigeuner is de bruiloft en ook daarbij hoort een ritueel lied, de alboreá. In de voorstelling wordt deze gedanst als duet van bruid en bruidegom. Topartiesten María “la Serrana” heeft voor deze voorstelling beste artiesten van het moment op zang, dans en gitaar meegenomen. Op zang de veteranen van de cante jondo Juan José Amador en Pepe de Pura. Gitarist Luis Amador tovert met ritme en virtuositeit. Danseres María la Serrana en danser Antonio Moreno “el Polito”, afkomstig uit de Farruco-clan,  zullen zowel samen te zien zijn als solo. Zij geven expressie aan wat flamenco in essentie is: een toevluchtsoord voor de ziel, waarin dat wordt uitgedrukt, wat niet onder woorden te vangen is  De voorstelling gaat op 27 maart in première in Sevilla. Daarna volgt een tournee met voorstellingen in: Parijs, Cork, Limerick, Dún Laoghaire, Belfast, Helmond, Gent, Enkhuizen, Den Haag, Eindhoven, Antwerpen, Ulft, Heerlen, Heiloo, Glasgow, Edinburgh, Manchester en Valetta.  Inleiding | LISTEN!
Om 15:15 uur wordt er door muziekverteller Brechtje Roos een gratis inleiding gegeven bij deze voorstelling. Scherp voor aanvang van het concert je oren aan en geniet daarna nog meer van de muziek. Listen! is een anders-dan-andere introductie op het concert dat komen gaat. Bij Brechtje geen wetenschappelijk betoog - al weet zij dankzij haar studies aan conservatoria van de hoed en de rand - maar een bezielend en associatief verhaal dat binnenkomt. De inleiding vindt plaats in de foyer op de 1e verdieping. U hoeft hiervoor niet van te voren te reserveren.

16:00u | Den Haag